مطالعه یک صفحه از کتاب مانند نگاه کردن به جهان از دریچه ای درخشان تر ما را وسوسه می کند تا سفری پر ماجرا تجربه کنیم.
در حال حاضر زندگی مدرن مشغله های زیادی ایجاد کرده است، می توانید با مطالعه داستان های کوتاه ایرانی از اوقات فراغت خود لذت ببرید و لحظه ای آرامش را در این دنیای شلوغ سپری کنید.
بهترین قصه های کوتاه ایرانی
برخی از افراد به دلیل مشغله زیاد فرصت مطالعه انواع کتاب ها را ندارند. مطالعه قصه های کوتاه ایرانی می تواند بهترین انتخاب برای اوقات فراغت این افراد باشد. بهترین کتاب داستان های کوتاه ایرانی شامل موارد زیر است:
کتاب یوزپلنگانی که با من دویده اند
این کتاب توسط بیژن نجدی نوشته شده است، که در ۲۴ آبان ۱۳۲۰ در خاش متولد شد. او در رشته ریاضیات مدرک کارشناسی ارشد خود را دریافت کرده و جز نویسندگانی بود که برای شرکت در جنگ ایران و عراق به جبهه رفت. او ابتدا در لاهیجان به تدریس مشغول بود، اما بعدها به سمت نوشتن شعر و داستان کوتاه سورئالیستی روی آورد.
بیژن نجدی در نوشته های خود عناصر شاعرانه به کار برده است.
این نویسنده در سال ۱۳۷۶ پس از دریافت جایزه مهم گردون در لاهیجان درگذشت. از بهترین آثار او می توان به: یوزپلنگانی که با من دویده اند، دوباره از همان خیابان ها اشاره کرد.
کتاب یوزپلنگانی که با من دویده اند تنها کتابی است در زمان حیات او منتشر شده اند.
این کتاب از ویژگی های همچون: جان بخشیدن به اشیا، لطافت و روانی برخوردار است، اما این رگه ی شعر بر داستان غلبه نمی کند و همین موضوع از دلایل جذابیت این مجموعه محسوب می شود.
یوزپلنگ همان حیوانی است، که مورد انقراض قرار گرفته است و این نویسنده در آثار خود به شکلی ماهرانه درباره مرگ و اسارت و دیگر احساسات عمیق سخن می گوید.
کتاب انتری که لوطی اش مرده بود
نویسنده این کتاب شخصی به نام صادق چوبک بوده که متولد ۱۴ تیر ۱۲۹۵ در بوشهر است. او از بهترین نویسندگان داستان های کوتاه، درام و رمان در قرن ۲۰ شناخته می شود.
داستان های کوتاه این نویسنده دارای پیچیدگی هایی بوده و بر یک موضوع متمرکز است. همین موضوع موجب شده است تا آثار او با نقاشی های مینیاتوری ایرانی مقایسه شود. صادق چوبک را می توان از اولین کوتاه نویسان داستان های ایرانی در نظر گرفت.
از اولین آثار او می توان به خیمه شب بازی اشاره کرد، که در سال ۱۳۲۴ منتشر شد. در سال ۱۳۲۸ کتاب انتری که لوطی اش مرده بود نوشته شد، که شامل سه داستان و یک نمایشنامه بود.
این کتاب درباره میمونی است که با صاحب خود که لوطی نام داشت، به شهرهای مختلف سفر می کند. داستان از جایی آغاز می شود که صاحب میمون در خواب از دنیا می رود.
میمون با سر و صدا و چرخیدن به دور لوطی سعی می کند او را بیدار کند. زمانی که میمون متوجه می شود که لوطی حرکت نمی کند، از آزادی خود خوشحال می شود. میمون یا همان مخمل با تلاش فراوان میخ طویله را که به او وصل بود از جا در می آورد و سپس فرار می کند.
در مسیر فرار اتفاقات مختلفی برای مخمل رخ می دهد و در آخر مجددا به سمت صاحبش باز می گردد.
کتاب سه تار
جلال آل احمد نویسنده کتاب سه تار در سال ۱۳۰۲ در خانواده ای مذهبی در تهران متولد شد و در تمام عمر خود معلم بود. او نویسنده و منتقدی اجتماعی و با نفوذ بود، که بیشتر کارهایش شامل داستان های کوتاه است.
از بهترین آثار او می توان به نفرین زمین، دید و بازدید، مدیر مدرسه، سه تار، از رنجی که دیدیم، غرب زدگی، زن زیادی و سنگی بر گور اشاره کرد. آل احمد با سیمین دانشور رمان نویس و مترجم ایرانی ازدواج کرد. این نویسنده در سال ۱۳۴۸ از دنیا رفت.
کتاب سه تار شامل ۱۳ داستان کوتاه فارسی است، که در مورد فرهنگ مردم ایران نوشته شده است. در این کتاب از جامعه ای که دچار فقر فرهنگی است، ایراد می گیرد و برای تغییر آن تلاش می کند.
سه تار به شکلی است، که انگار از زبان مردم نوشته شده است.
داستان اصلی این کتاب درباره شخصی است، که سه تار خریده و با دغدغه ها و درگیری های زیاد نواختن آن را شروع می کند، اما در نهایت با تجربه های خوبی مواجه نمی شود.
کتاب یکی بود یکی نبود
نویسنده کتاب یکی بود یکی نبود محمد علی جمالزاده است، که در ۲۳ دی ۱۲۷۰ متولد شده است. این نویسنده، مترجم و پژوهشگر است و لقب پدر داستان نویسی کوتاه را به خود اختصاص داده و از مهم ترین چهره های ادبیات فارسی قرن بیستم به شمار می رود.
او پس از دریافت مدرک حقوق از دانشگاه دیژون فرانسه، در سال ۱۲۹۴ به ایران بازگشت و در جنگ جهانی اول به مدت کوتاهی جنگید. پس از گذشت مدت زمان کوتاهی به اروپا بازگشت و در برلین اقامت کرد.
کتاب یکی بود یکی نبود از اولین مجموعه داستان های کوتاه محمد علی جمالزاده در برلین سال ۱۳۰۰ خورشیدی منتشر شد، که در دسته آثار طنز کوتاه قرار می گیرد. نام اولین داستان موفق او فارسی شکر است، شناخته می شود، که در مجموعه یکی بود یکی نبود منتشر شده است.
این نویسنده در مجموعه داستان های یکی بود یکی نبود نه تنها به دلیل اصطلاحات مدرن و زبان فارسی محاوره ای بلکه به دلیل انتقادات طنز و صریح از جامعه که موجب خشم ایرانیان محافظه کار شد، سر و صدای زیادی ایجاد کرد.
در واقع این کتاب را به عنوان آغازگر سبک واقع گرایی در ادبیات معاصر فارسی می دانند و به دلیل نقل از آزادی مخاطبان زیادی را به خود اختصاص داده است.
در کتاب یکی بود یکی نبود شخصیت های مختلفی از هر قشر جامعه وجود دارد، که محمد علی جمالزاده با شرح خلق و خصلت های آن ها، به ترسیم فرهنگ ایرانیان پرداخته است.
دیدگاه ها